Jan Mulder eert Ajax-icoon Piet Keizer

Fotograaf Paul Huf, Johan Cruijff en Piet Keizer zijn niet meer. Klaas Nuninga en Sjaak Swart hebben het eeuwig leven niet. Hoewel, Sjaak Op een dag rest alleen de foto. Niemand die weet wie deze iconen zijn. De foto zal, met de bewegende beelden, in de YouTube Zee oplossen. Nog even geduld en deze vraag wordt gesteld: Ajax, was dat geen Deen? Nee Ajax was Piet Keizer. 

Piet Keizer was, in tegenstelling tot zijn dwarse imago, een warme persoonlijkheid.

Van de voetballer herinner ik mij een onvergetelijk doelpunt in de Kuip, die dag in april van het jaar 1972 dat Ajax daar met 5-1 won. Keizer scoorde in het lege doel van Feyenoord en bleef toen een tijdje wijdbeens staan. Armen slap langs het lichaam. Humor had hij voldoende.

Al in 1961 stond Piet Keizer schitterend stil. Op maandagochtend hing de voorpagina van Sport & Sportwereld (rode letters) op de etalageruit van Landr sportartikelen te Winschoten.

Hoofdredacteur Kick Geudeker deed op dat etalageraam verslag van een geweldige goal van de jonge Keizer. Een vrije trap, ik meen me te herinneren tegen Haarlem. Hij had vijftig jaar voor Messi de bal van buiten het strafschopgebied in de verste bovenhoek gekruld en, schreef Geudeker, stond de rest van de tijd, zon tien minuten, vlakbij de kleedkamer stil om het kunstwerk van dat doelpunt niet te bederven.  

Van Cruijff kon je niets leren. Niet na te doen. Als Keizer sprak, lette je goed op. Hij zei eens tegen Gerrit Mhren, nadat die in het oude stadion De Meer een werkelijk ongelooflijke wedstrijd had gespeeld, met drie doelpunten, zestien poorten, achtendertig andere goocheltrucs plus een boogbal met een grijns op het gezicht: Je voelde je vandaag niet echt lekker, he, Gerrie?

De Meer is ook al van de aardbodem verdwenen. Ik zou hier, in DWDD, nog eenmaal de oude sfeer willen doen herleven met een applaus dat van de tribunes rolt voor Piet Keizer.